Dat ganze is ein Fr?hlingsgedicht
Wer dat nicht verstehn tut, kann sch da gernan mich wenden.
Gru? Saligan
Nu schall dat wohl Fr?hjoor warrn
S?nnwend is all wesen, de Raun?cht s?nd nu ?m
Un Wotans wilde Horden teckt af, na Norden ?m.
Jo, nu ward dat Tiet, meen leves Fr?hjohr k?mm.
Dat eerste Gr??n heff ik schon al sehn,
man l?tt nur, aberst wunner scheun.
As ik dat sehg, kann ik mi vun Harten freun.
De Knupp s?nd all lang, so prall un drall,
un deit na dat Licht sik strecken,
All Johr wedder, dat s?lbe Speel,
de Bl?ten w?llt sik nu recken
de een bl?ht scheun witt, de anner so buttergeel
Sogor een Vagel heff singen h?ren.
Wull he dat Leven nu opwecken?
De Dag de ward nu lang un l?nger,
un de S?nn schient warm vun Heben
Se harr schon al bannig Kraft,
un in de Twieg dor stiggt op, de Levenssaft
nu schall allns togang kamen, dat niege Leven.
Se lockt mit ehren Strahlen, wat deep is in`e Eer
nu rut to kamen, nu m?sst se nich mehr freern
In de B??m dor singt een Mees ehr Zizip?, Zizip?.
Wo b?st du , ik b?n all hier, wo b?st du, ik b?n all hier.
Oh moie Fr?hjohr, kumm gau her.
